Anlatma, Yap!

Birkaç yıl önce, fakültedeyken derste bir olay yaşanmıştı. Olayın ne olduğunu tam hatırlamıyorum ama bu olay üzerine hocamız da bir hikâye anlatmıştı. Fıkra gibi bir askerlik anısı.

Aslında bunu kendi mi yaşamıştı yoksa bir yerlerden mi duyup anlatmıştı tam olarak hatırlamıyorum. Eğer bu hikâyeyi daha önce duyanlar varsa lütfen belirtsin. Eğer yoksa bu hikâye hocamızın anısıdır (:

Askerde bir eğitim sırasında askerler toplanmışlar. Komutan içlerinden birine seslenmiş:

“Evladım, şuradan düşman askeri sana doğru geliyor ne yaparsın?” demiş. Asker anlatmaya başlamış. Silahımı şöyle hazırlarım, kendime bir siper bulurum, uygun anı beklerim gibi şeyler söylemiş. Yani, bu zamana kadar aldığı eğitimlerde gördüğü kadarıyla ne yapılması gerekiyorsa onları tek tek anlatmış. Komutan: “peki” diyerek bir başka askere aynı soruyu sormuş.

Soruyu sorduğu diğer asker de, az önce arkadaşının verdiği cevaba yakın cevaplar vermiş. Ne yapması gerekiyorsa hepsini anlatmış. Komutan ona da “peki ama aradığım cevap bu değil” demiş ve verilen cevaplardan pek memnun olmadığını belli etmiş. Birkaç askerden de aynı cevabı alınca iyice canı sıkılmış. Yanında duran çavuşa seslenmiş:

“Çavuş! Şuradan düşman askeri sana doğru geliyor, ne yaparsın?” demiş.

Çavuş, hemen yerinden fırlarmış, koşarak kendini yere atmış. Komutanın gösterdiği tarafa doğru bir siper yapmış ve silahını da o tarafa doğru çevirmiş. Pür dikkat, adeta karşısında gerçek bir düşman varmış gibi bir pozisyon alarak beklemeye başlamış.

Komutan çavuşun bu davranışını görünce, gayet memnun bir şekilde askerlere dönerek: “İşte bunu istiyorum” demiş.

Hikâyenin mesajı ve hocamızın da bize vermek istediği mesaj buydu. Bazen öyle durumlar oluyor ki, o durumda yapılması gereken şey anlatmak değil, bizzat harekete geçmek oluyor. Yani kısaca: konuşma, yap! (:

Bu hikâyeyi çok severim ve zaman zaman bana ilham kaynağı olur. Bir işi yapmaya karar verdiğim zaman onu konuşarak anlatmak yerine, yapmaya teşvik eder beni. Ya da bir kimse yapmayı düşündüğü bir işten bahsederse aklıma bu hikâye gelir ve kendi kendime; “anlatma, yap” derim. (:

Buradan güzel bir kişisel gelişim hikayesi ve mesajı çıkar. Bir işe niyet ettiysen, bir şey yapmak istiyorsan, onu sürekli anlatıp durmak yerine harekete geç ve o şeyi yap.

Yazıyı bir temel fıkrasıyla bitirmek istiyorum. Temel ve askerlik deyince aklıma gelen ve hoşuma giden fıkralardan bir tanesidir.:

Temel elinde tüfek, eğitimdeyken komutanı sormuş:

- "Düşman önden gelse ne yaparsın?"

- "Vururum onu komutanım!"

- "Sağdan gelse?"

- "Vururum onu komutanım!"

- "Soldan gelse?"

- "Vururum onu komutanım!"

- "Ya düşman askeri arkadan gelirse?"

- "Vururum onu komutanım!"

- "Ya düşman askeri tepeden gelirse?" diye sormuş komutan.

Sonunda dayanamayan Temel cevap vermiş:

- "Ha bu memleketin tek askeri ben miyim komutanım da!"

Hayatınızda gülücükler eksik olmasın, iyi olsun. (: