Benim Nazarımda 2017'de En Çok..?

2017 yılını geride bırakmamıza sayılı günler kala, bu yıl hakkında ne yazabilirim diye düşünürken, sevgili HerTeldenŞef’in “2017’de En Çok” başlıklı yazısını gördüm. “Okuyan ve yazmak isteyen herkesin yazılarını bekliyorum” notunu da okuyunca ben de böyle bir şey yazmaya karar verdim. Bir nevi mim gibi oldu (:

HerTeldenŞef’in keyifli yazısına ulaşmak için buraya tıklayabilirsiniz. Kendisine teşekkür ediyorum. (: 2017 yılı benim için şöyleydi:

2017’de en çok hastane serüveni yaşadım. Toplamda 50 günü bulan hastane’de kalış süremle en çok iğneyi bu yıl yedim ve en çok damar yolunu bu sene açtılar (: Yine geçirdiğim üç ameliyatla, toplamda 50 tane kadar dikişi yine 2017’de görerek en çok dikişi yemiş oldum (:

2017’de en çok yaptığım şey evde bol bol dinlenip kitap okumak oldu. Hastalığım sebebiyle bir iş yapmazken en çok buna vakit ayırabildim.

2017’de en çok gördüğüm şehir Kayseri oldu. (: Tedavim orada devam ettiği için en az 10 kere gidip geldim. Belki de daha fazladır.

2017’de en çok köy ziyaretini yaptım. İlkbahardan sonbahara kadar pek çok kez köye giderek orada, doğayla iç içe vakit geçirdim, toprağa el sürdüm.

2017’de en çok arkadaşını evlendirenler arasında ben de yerimi aldım. Herkes evlenmek için bu seneyi beklemiş sanki. Neyse.. (:

2017’de en çok kayda değer şey olarak bu blogu açtım. İyi ki de açmışım. Pek çok güzel yürekli insan tanıyıp, pek çok şey öğrendim. Çok iyi oldu, inşallah daha da iyi olsun (:

2017’de en çok yazı yazdım. Bunu hem blogda yazarak hem de öykü yazarlığı atölyesine katılarak yaptım. Bu noktada en çok teşekkürü de sevgili atölye eğitmenim Duygu hocam hak etti. (:

2017’de en çok resim çizmeyi özlediğimi ve bu konuda az da olsa bir yeteneğimin olduğunu fark ettim.

2017’de en çok ailemin yanında olduğum için mutlu oldum ve onların kıymetini daha iyi anladım.

2017’de en çok vefanın İstanbul’da bir semt adı olmadığını yaşayarak öğrendim ve böyle olduğunu iddia eden şaire az da olsa hak verdim (:

2017’de en çok herhangi bir sebeple mağdur edilen, evlerini terk eden, sebepsizce öldürülen, haksızlığa uğrayan, mazlum insanlara üzüldüm.

2017’de en çok duygu karmaşası yaşadım. Bir günüm çok kötü geçerken ertesi günüm inanılmaz güzel geçebildi.

2017’de en çok zamanın çok hızlı geçtiğine şahit oldum. Geçmez dediğim günlerin geçmişte kalmasını hayretle izledim.

2017’de en çok okulumu ve arkadaşlarımı özledim. Öyle ki şimdi yeniden okula dönebilmek için gün sayıyorum.

2017’de en çok sevinci doğum günümde, şiirli bir doğum günü mesajı aldığımda yaşadım. (:

2017’de en çok yapmadığım şeyler için pişman oldum. O meşhur ifadeyle: “yaptıklarım için pişman değilim, aklım hala yapamadıklarımda” (:

2017’de en çok “2017” ve “en çok” kelimelerini bu yazıyı yazarken kullandım (:

Bu güzel fikir için sevgili Herteldenşef’e bir kez daha teşekkür ediyorum (: Bunu mim haline getirmek güzel olabilir. Sevgili Şef’in izniyle ve onun ifadesiyle: “Okuyan ve yazmak isteyen herkesin yazılarını bekliyorum”