Eğitimde Feda Edilecek Tek Bir Fert Yoktur

Eğitimde gönüllü öğrenme ve zorunlu öğrenme olmak üzere iki tür öğrenmeden bahsedilir. Zorunlu öğrenme biçiminde eğitime zorunlu olarak katılım sağlanır ve sonunda da bir sınama/sınav vardır. Okul hayatımızdaki öğrenme biçimi daha çok buna girer.

Gönüllü öğrenmede ise bireyin isteği ve tercihi söz konusudur. Birey bir eğitimi ya da bir kitabı kendi arzusuyla seçer ve bu tür eğitimin sonunda genelde bir sınav olmaz. Ve bence eğitimin kalitesini arttırabilecek önemli faktörlerden birisi de gönüllü öğrenme biçimidir. Zira pek çoğumuz zorla bir şey yapmaktan hoşlanmayız ve sevdiğimiz şeyleri yapmayı daha çok arzularız.

İşte, böyle bir gönüllü öğrenme faaliyeti için yaklaşık iki ay önce belediyenin açtığı Öykü Yazarlığı Atölyesi ve Hızlı Okuma kurslarına kayıt yaptırmıştım. Her iki kurs için de oldukça heyecanlı ve istekliydim. Benimle birlikte kursa katılan, farklı yaş gruplarından yaklaşık 50 kursiyer de aynı heyecanı ve isteği taşıyordu. Tam bir gönüllü öğrenme ortamı vardı.

Her iki kurs da bir ay kadar çok güzel bir şekilde devam etti. Daha sonra benim hastaneye yattığım haftaya denk gelen zaman diliminde Hızlı Okuma kursunun iptal edildiğini ve Öykü Yazarlığı kursunun da birleştirilerek tek derse düşürüldüğünü öğrendim. Kurs veren hocalarımız kimseyi zan altında bırakmamak için üstü kapalı açıklamalar yaptılar ve ben de o sıralarda tedavi sürecinde olduğum için açıklamaları yeterince okuyup anlayamadım ve konuya tam hâkim olamadım. Sorunun nereden kaynaklandığını ve kimin haklı, kimin haksız olduğunu bilmiyorum. Kimseyi de suçlayıp kızmıyorum ama bu konuda, kurs veren eğitmenlerimizin ellerinden gelen çabayı gösterdiklerine inanıyorum. Muhtemelen herkes kendine göre haklıydı. Fakat olan kursiyerlere oldu ve fatura bize kesildi. Neticede yaklaşık 50 tane gönüllü kursiyer mağdur edildi.

Şimdi durum ne mi?

• Kursa katılım oranı yarı yarıya düştü.
• Herkesin hevesi kırıldı ve herkes bu duruma çok üzüldü.
• Pek çok kişinin heyecanı azaldı.
• Alacağımız çok güzel eğitimden, edineceğimiz bilgilerden mahrum edildik.

Ve daha çok şey kaybettiğimize inanıyorum. Bu durum neticesinde de sadece bireysel olarak kaybetmediğimizi düşünüyorum. Çünkü belki de bu kursta alacağı bir bilgiyle hayatı değişecek ve hatta ülkemizin geleceğinde önemli roller üstlenecek kişiler bile olacaktı. Kim bilir.

Hani anlatılır ya; “Bir çivi bir nalı, bir nal bir atı, bir at bir komutanı, bir komutan bir orduyu, bir ordu da koca bir ülkeyi kurtarır.” diye...

Tıpkı bunun gibi.

Bu eğitimlerde feda edilen insanları yakından görünce Mustafa Kemal Atatürk’ün şu sözünde ne kadar haklı olduğunu gördüm; “Eğitimde Feda Edilecek Tek Bir Fert Yoktur.”

Umarım bizler feda edilen son fertler oluruz ve bizden başka kimse eğitimde feda edilmez.