Bu yıl üniversite eğitimimin son yılı, son dönemi
içerisindeyim. Pedagojik formasyon dersleri alıyorum ve bu dönem staj uygulama
dersimiz var. Yani her hafta bir okula giderek orada derslere giriyoruz ve
öğretmenlik hakkında, uygulamalı eğitim görüyoruz.
Geçtiğimiz Perşembe günü, benim ilk staj günümdü.
Heyecanımı bastırmaya çalışarak uygulama okuluna gittim ve derslere katıldım.
Uzun bir zaman sonra ilk ve ortaokul öğrencilerinin
bulunduğu bir ortama girdiğim için oldukça farklı geldi bana. Çocukların heyecanlarına,
tertemiz duygularına, masum kaygılarına şahit oldum. Okulda “yeni biri” olarak
gördükleri için bana meraklı gözlerle bakışlarını izledim tebessümle (: Hepsi de
o kadar masum görünüyorlar ki…
Böyle tertemiz, bozulmamış fıtratları görünce bir
öğretmenin sorumluluğunun ne kadar büyük olduğunu fark ettim. Yapılacak en ufak
bir hata çok daha büyük sorunlara sebep olabileceği gibi yapılacak her doğru
davranış da, Allah’ın izniyle çok daha güzel neticelere vesile olacaktır. Bir
öğretmen adayı olarak, nasip olur da öğretmen olursam görevimi en iyi şekilde
yapmayı isterim.
Bu konuda sizlerden özellikle de anne-babalardan fikir
almak istiyordum ki, Beyda Hanımın şu yazısını gördüm. Oğlunun okulda, öğretmeniyle
yaşadığı bir olayı anlatmış Beyda Hanım. Bu talihsiz olayı da okuyunca böyle
bir konuda fikir almanın çok isabetli olacağına karar verdim.
Sizce iyi bir öğretmen nasıl olmalı? Öğretmenden
beklentileriniz nelerdir? Öğretmen neler yapmalı, neler yapmamalı?
Bu gibi soruları çoğaltabilirsiniz. Vereceğiniz cevaplar
benim için gerçekten çok önemli olacak. Belki de hayatım boyunca bana yol
gösterecek. O yüzden önemsiyorum bu konuyu.
Son olarak sizden bir isteğim daha var. Lütfen
dualarınızda bana da yer verin. Daha iyi olsun diye.
Bir öğretmen nasıl olmalı?..
YanıtlaSilDüşündüren bir soru gerçekten.
Önce benim sonra çocuklarımın öğretmenlerini hatırlamaya çalıştım.
Kimileri çocuklara düşkün olup okula girince çok başka bir kişiliğe bürünür kimileri ise sıradan bir meslekmiş gibi öğrendiklerini aktarma derdinde.
Bir patronum vardı bir zamanlar dedi ki:Yapacağın iş küçük veya gözünde önemsiz olsa bile kendinden mutlaka bir şeyler kat.
İnsan kendinden bir şeyler katmalı hele ki öğretmense.
Yorumunuz üzerine düşündüm de benim de kendi ögretmenlerim geldi aklıma. Kendinden bir şeyler katmak.. gerçekten çok önemli.
SilTeşekkür ederim. Bunu hep hatırımda tutacağım inşallah.
Öğretmenlik yapmış bir insan olarak size önerim şunlar olabilir: Eşit davranmaya çalışın, adaletli olun, bu mesleği severseniz hiç sıkılmazsınız, öğrencilerinizi evlatlarınız olarak düşünün ve öyle yaklaşın.
YanıtlaSilYüksek lisans eğitimim dolayısıyla öğretmenliğe ara vermek zorunda kaldım. Umarım istediğiniz gibi bir öğretmen olursunuz, yolunuz açık olsun :)
Çok önemli ilkeler bunlar. Kolay gibi görünse de bazılarını uygulamak zor olabilir.
SilÖnerileriniz ve güzel dilekleriniz için çok teşekkür ederim (:
Ben de staj yaparken kendime bu soruyu sormuştum.
YanıtlaSilBence ilk adım sağlam bir empati kurmaktan geçiyor. Yeni nesil bizlerden farklı; istekleri, beklentileri, iletişim kurma biçimleri.. Ufak bir empati kırıntısının bile onları mutlu edeceğine inanıyorum.
Hmm.. farklı bir yaklaşım. Haklısınız. Özellikle bu nesil kendileri gibi olan, onları anlayan birilerini istiyor.
SilUfuk açıcı oldu. Teşekkür ederim. (:
İnşallah her şey istediğiniz gibi olur, iyi olur :)
YanıtlaSilBir öğretmen pusula olmalıdır bana göre, yarının büyükleri bugün öğretmenlerin elinden geçecek ve onları çok iyi bir şekilde yetiştirmelidir. Disiplinli ve bir o kadar da anlayışlı olmalı.
Saklı cevherleri bulmalı, bulunmuş olanı artırmalı ben hep düşünmüşümdür öğretmenlik çok kutsal bir meslek, her meslek zordur ama öğretmenlik bir başka bence.
Umarım yarınlar daha iyi olur ve bizler yarınlara ulaşacak öğrencileri yetiştiren idealist, başarılı öğretmenler oluruz :)
Size başarılar diliyorum.
Gerçekten çok zor ve çok sorumluluğu olan bir meslek. Bunu hepimiz yaşamışızdır. İyi öğretmenlerimiz ve kötü diyebileceğimiz öğretmenlerimiz olmuştur. Bu da onların da insan olmasından kaynaklanıyor.
SilÖnerilerin ve dileklerin için çok teşekkür ederim. (: Hepsini zihnimin bir köşesine kaydediyorum.
Çok önemli bir konuya değinmişsin. Tam da yaşadığımız öğretmen vakasının üstüne. Öğretmen öncelikle kendisini eğitmeli ve empati kurabilmeli. Şayet empati yeteneğinden yoksunsa, zaten kendisine bile verebileceği bir şey kalmadığından öğrencilere ne verebilir ki... İnsan olmak lazım önce. Yoksa notlar olur bir şekilde. Çocuğun o anki ruh halini anlayabilmeli. Yoksa ne kadar okusan, staj yapsan da boş. Gözlemlemek önemli. Ama günümüzde her şey müfredat ve not olmuşken sanırım çok şey istiyorum. Öğretmenlik hayatında da başarılar dilerim.
YanıtlaSilYaşadığınız olaya çok üzüldüm gerçekten. Ama ne yazık ki yaşanabiliyor. Ben de bir öğretmen adayı olarak, özellikle de yazdıklarınızı okuduktan sonra böyle bir yayın hazırlama ihtiyacı hissettim. Çünkü her bir çocuk bir dünya ve çocuklar bizim geleceğimiz.
SilOnların sorumluluğunu taşımak çok ağır bir şey. Çocuklar üzerinde kötü izler bırakma konusunda endişelerim var doğrusu. Hep iyi olsun diye uğraşacağım ve bu noktada elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışacağım ve de bol bol dua edeceğim. Rabbim beni kötü şeylere vesile olmaktan korusun, iyi şeyler yapmayı nasip etsin diye. Sizler de dua edin lütfen.
Bu yazdıklarınız ve önerileriniz kulağıma küpe olacak inşallah. Teşekkür ederim.
Sanırım siz ilk şartı yerine getirmişsiniz "sevgi"hatta"aşk". Nasıl ki seven sevdiği için her türlü fedakarlığı yüksünmeden yapıyorsa. Öğretmen de o sevginin gereklerini yerine getirir. Bu konudaki düşüncelerimi "ziller çalacak"isimli yazımda belirtmiştim. Yolunuz açık olsun. (dildennagmeler.blogspot.com)
YanıtlaSilKıymetli yorumunuz için Çok Teşekkür ederim. Yazınızı okuyacağım. Memnun oldum.
Sil