Sigara Tiryakisi Olmak Acayip Bir Şey

Tiryakinim, Tiryakinim

Atalarımız boşuna “Hafıza-i beşer nisyan ile maluldür” dememişler. Zira insanoğlu olarak çok unutkan varlıklarız. Bu sebeple çok çabuk ve kolay unutabiliyoruz bazı şeyleri.

Birkaç gün önce yalnız başıma iftar yapmış ve bunu “bu iftarda bir yalnızlık var” başlığı altında sizlerle paylaşmıştım. Ama gelin görün ki, o yazıda, yaşadığım ilginç bir şeyi sizlerle paylaşmayı unutmuşum. Yazıyı yazmadan önce zihnimde tasarlarken o olayı mutlaka yazmalıyım diyordum ki, yazmadığımı ancak yazıyı bitirip, blogda paylaştıktan sonra fark edebildim. O yazıda yeni bir düzenleme yapmak yerine yeniden bir yazı yazıp olayı anlatmak ve belki bir iki yorum yapmak istedim.

Bildiğiniz gibi iftarımı Aksaray Ulu Cami meydanında bir bank üzerinde yapmıştım. İftar vaktine yakın, ben şehrin sessizliğinin huzurunu yaşamaya çalışırken, az ilerimde, diğer bir bankın üzerinde, otuz yaşlarında iki adam oturuyordu, kendi aralarında sohbet ediyorlardı. İftar vakti geldi. Ben iftarımı açmakla meşgul olurken, onlarda da bir ayaklanma oldu.

Bir baktım hemen birer sigara çıkarmışlar, ağızlarına almışlar ve yakabilmek için ceplerinde çakmak arıyorlardı. Arandılar ama üzerlerinde çakmak türevi bir şey yoktu. Hani çakmak taşlarını birbirine vurup ateş yakma imkânları olsa, onu bile deneyeceklerdi. Neyse ki hemen bir tanesi ayağa katlı ve etrafına bakındı. Tabi en yakınlarında ben olduğum için adam bana doğru yöneldi ve sigarasını göstererek ateş istedi. Sigara kullanmadığımı ve ateş taşımadığımı söyleyince hemen bir başkasına yöneldi. Onda da ateş bulamayınca bir başkasına.. ve nihayet çevredekilerden birisinin yardımıyla sigarasını yaktı. Yeniden yanımdaki banka geldiler ve oturup sigaralarını keyifle içtiler. Bir süre daha oturup sonra kalkıp gittiler.

İşin ilginç yanı, bu insanlar ezanın okunmasına kadar beklediklerine göre muhtemelen oruç tutuyorlardı ve oruçlarını sigara ile açtılar. Daha ilginç olan yanı ise, yanlarında yiyecek ve içecek hiçbir şeyin bulunmamasıydı. Ne bileyim bir yudum su bile yoktu yanlarında ki su bulmaları da çok da zor değildi. Ki bu insanlar, görünüşleri itibariyle, yiyecek bir şey alamayacak hatta içecek bir yudum su dahi bulamayacak kadar yoksul ve düşkün kimseler de değillerdi. Velev ki öyle olsalar bile, bu mübarek günde kime gitseler bu insanlara yiyecek bir şeyi mutlaka verirlerdi.

Tüm bunları düşününce tiryaki olmanın ne demek olduğunu daha iyi anladığımı zannediyorum. Yani tiryakisi olduğunuz şey yemekten, içmekten daha önemli olabiliyor. Ne diyeyim, Allah kimseyi bu tür zararlı şeylere bağımlı yapmasın, bağımlı olanlara yardım etsin, gençlerimizi, insanlarımızı bu tür şeylerden korusun âmin.

Kendimce buradan çıkardığım sonuçlar:

1- Sigarayla iftar yapılır mı? Elcevap: yaptılar oldu,

2- Issız bir adaya düşseniz yanınıza alacağınız 3 şey nedir sorusuna; sigara, çakmak, kibrit cevabını verecek binlerce insan var,

3- Ekmeksiz, susuz yaşarım ama sigarasız asla, diyenlerin sayısı az değil,

4- Çok yardım sever bir milletiz. Yanımızda çakmak türevi bir şey varsa sigarasını yakmak isteyen herkese mutlaka yardımcı oluruz,

5- Sigara içmek sağlığa zararlıdır.

Bu maddeleri uzatabiliriz sanırım. Siz de ekleme yapabilirsiniz. Şunu da belirteyim ki burada kimseyi hedef almıyorum. Sigara içmek ya da içmemek herkesin kendi tercihi elbette. Fakat şurası da bir gerçek ki sigara hem sağlığa hem bütçeye hem de çevreye ciddi zararlar veriyor.

Bırakamam deme, bırakabilirsin! Hatta bırak iyi olsun.