Sol Ayağım - Christy Brown

Kitabın adı: Sol Ayağım

Yazarı: Christy Brown (Çevirmen: Filiz Kahraman)

Nemesis Kitap, 189 Sayfa

Bu kitabın adını birkaç yıl önce bir arkadaş ortamında duymuştum. Kitaptan bahseden arkadaşım, sadece sol ayağını kullanan yazardan övgüyle bahsediyordu ve azim ve kararlılığa, çalışılınca başarılı olunabileceğine örnek olarak gösteriyordu. O günden bu yana kitap zihnimin bir köşesinde hep duruyordu. Geçen hafta kütüphanede görünce ödünç aldım.

“Sol Ayağım” kitabı bir otobiyografi kitabı. Yazar kitapta çocukluğundan başlayarak gençliğine kadar geçen süreyi, bu sürede yapabildiklerini, yapamadıklarını, duygularını, düşüncelerini, hayata bakışını ve insanların kendisine bakışını edebi bir üslupla kaleme alarak kendi hayat hikâyesini anlatıyor.

Normalde biyografi okumak beni biraz sıkar ama bu kitap pek sıkıcı gelmedi. Aksine merak uyandırıcı ve ilgi çekici bir yönü var. Zira bu kitabın yazarı olan Christy Brown fiziksel olarak engelli bir birey. Normal insanlar gibi hareket edemiyor. Bilinçli olarak kullanabildiği ve hareket ettirebildiği tek organı var; sol ayağı. Ve yazar, sol ayağıyla yazı yazmak, daktilo kullanmak ve resim yapmak gibi pek çok şey yapabiliyor.

Etkileyici, ilham verici ve örnek gösterilebilecek bir yaşantının anlatıldığı kitapta bizler içinde büyük derslerin olduğunu düşünüyorum. Bir yönüyle bu kitap bize şükretmemizi yeniden hatırlatıyor. Organlarımızı rahatlıkla kullanabilmemizin ne kadar büyük bir nimet olduğunu bir kez daha gördüm bu kitapta. Yazarın aşağıdaki ifadeleri bunu en güzel şekilde anlatıyor:

İnsanların gözünde ayak parmaklarımla resim yapıyor olmam müthiş bir şeydi ve bana şanslı olduğumu söylüyorlardı; evet, doğruydu. Fark edilen bir çocuktum. Ama sol ayağımla resim yapmam nasıl bir fark yaratacaktı? Fark edilen biri olmamın ne faydası vardı? Ben fark edilen biri olmak istemiyordum, diğer insanlar gibi sıradan olmak istiyordum. Diğer insanların elleriyle yaptıklarını sol ayağımla yapmam insanlara harika geliyordu. Belki de öyleydi, bilmiyorum. Ellerimi kullanamadığım için ayaklarımı kullanıyordum; ama bu benim gurur duymamı veya eşsiz olmamı sağlamıyordu. – sayfa 87.-

Netice olarak; güzel ve okunabilir kitap. M.E.B’in 100 temel eseri arasında yer alıyor. Özellikle yaşı biraz daha genç olan tanıdıklara tavsiye edilebilir.

Bir de benim ödünç aldığım kitap oldukça yıpranmış, biraz rengi solmuş bir kitaptı. Bir kitabın yıpranmasına elbette gönlüm razı olmaz ama kitabın çok okunarak bu hale geldiğini düşünerek bu duruma sevindiğimi söyleyebilirim. Keşke kitaplar bol bol okunsa da yıpranıverse. Hiç el sürülmemiş, hiç okunmamış tertemiz kitapların kimseye faydası olmayacaktır.